Soms ben ik thuis ook politieagent. En wie van deze lezers ook jonge kinderen heeft, herkent dit vast.
Bij het afleggen van mijn ambtseed, verklaarde ik dat ik 24/7 politieagent ben. Dat betekent uiteraard niet dat je als agent ook al die tijd bereikbaar bent. Het is wel zo dat als je vrij bent en er gebeurt iets, er ook wat van je verwacht mag worden. Dat je werk soms na werktijd doorgaat, bewijst bijvoorbeeld het thuis checken van je mail via de smartphone van de baas. Het hoort nu eenmaal een beetje bij deze tijd, nietwaar?
Handboeien thuis
Laatst vroeg mij buurman of ik mijn handboeien ook thuis had. Ik zal u vertellen waarom hij dat vroeg. Die ochtend was ik met mijn dochter naar het sporten geweest. Toen we terugkwamen zag ik mijn buurman met een man staan voor ons huis. Ik parkeerde mijn auto en toen ik uitstapte, was de onbekende man plotseling vijftig meter verder. Een andere buurman riep dat de man moest blijven staan omdat hij in zijn schuurtje was geweest.
Tien kilo spullen
Mijn eerste reactie was om naar die onbekende man toe gaan en hem zelfs even achterna te rennen. Dat zou een stuk gemakkelijker gaan met mijn vrijetijdskleding aan en zonder tien kilo spullen bij me. Even een sprintje trekken op mijn gympen. De onbekende man wilde er vandoor gaan zonder zijn fiets mee te nemen. Nou, dat is best raar. Toch? En de manier waarop hij onrustig werd en begon te schreeuwen dat hij niets gedaan had, gaf me nog veel meer het idee dat mijn buurman best gelijk kon hebben. Intussen was mijn dochter op aanwijzing van mijn buurman gelukkig al naar huis gegaan.
Notoire inbreker
Op het moment dat ik me legitimeerde als politieagent werd de man iets rustiger, maar had hij had drommels goed door dat hij nu niet meer weg kon. Met de buurman liepen we terug naar zijn achtergelaten fiets. Nadat ik van de man een bankpas en een zorgpas had gezien, herkende ik hem als een notoire inbreker. Hm, lekker op mijn vrije dag.
Stennis maken
Ik had mijn diensttelefoon niet bij me en wilde snel mijn collega’s bellen. Dus ben ik even snel naar binnen gegaan en toen ik terugkwam was de inbreker stennis aan het maken. Hij had mijn buurman geslagen en die had een tik teruggegeven. Een andere buurman belde 112. Intussen had ik de inbreker vast omdat die er vandoor wilde gaan. Ten overstaan van andere buren die op het kabaal waren afgekomen, schold hij me vreselijk uit en gedroeg zich erg irritant. De man deed er alles aan om iedereen af te leiden. Hij riep dat ik nu niet de held moest gaan uithangen. Volgens mij had hij niet eens door dat er op mijn trui het logo van Superman stond afgebeeld.
Handboeien thuis
Nadat 112 was gebeld, waren de collega’s in uniform er snel. En dus was de inbreker aangehouden voor poging tot inbraak en mishandeling. Een andere buurman vroeg me dus of ik mijn handboeien niet thuis had. Met een lach kon ik zeggen dat ik ze liever niet thuis heb. In de vijftien jaar dat ik agent ben, heb ik voor het eerst privé een aanhouding verricht. En gelukkig liep het voor de buurman en ons goed af.
Drie rechters
Door de recherche werd de zaak goed opgepakt en afgehandeld. Later kreeg ik via de mail door dat de notoire inbreker zich mag verantwoorden tegenover drie rechters. Dit omdat hij zijn schorsende voorwaarden van een eerdere uitspraak had geschonden. Voor hem hoop ik dat hij passende straf en hulp krijgt. En in de toekomst ons huisje voorbij gaat.
#durftedelen 